Een andere bril opzetten.

Uit de geschiedenis kan je leren en elk moment is uniek. Vanwaar komen sommige normen die we hanteren? Waarom worden mensen die anders zijn uitgesloten? Is er geen mentaliteitsverandering bij de mensen? Hoe mensen vroeger dachten ten opzichte van de zwakkeren in onze samenleving herken je nu soms nog. Er bestaan heel wat uitsluitingmechanismen. Bewust en onbewust maken we een beeld over wie mensen zijn. We vormen een mening over een persoon en hebben soms vooroordelen. Hoe wij denken is ook bepaald door onze opvoeding. Van generatie op generatie worden ervaringen doorgegeven. De visies over mensen evolueren in de tijd en hebben te maken met de waarden en normen van die tijd. Er bestaat dus een soort van mentaliteitsgeschiedenis. Er zijn 6 verschillende mentaliteitsbeelden deze zijn: onvolwaardig, ongelukkig, zwak, abnormaal, benadeeld en gelijkwaardig.

Onvolwaardig: Dit zijn de mensen die niet in de maatschappij behoren zij zijn onmensen en ze kunnen ons besmetten of bedreigen.

Ongelukkig: Dit zijn de zielepoten, de sukkelaars degene die gedoemd zijn om een ongelukkig leven te leiden. Dit is een visie die mensen vaak hebben over mensen met een handicap. Ze verschijnen aan de rand van onze maatschappij. Zij leven in de schaduw en horen er niet bij. Zij zijn ‘mindervalide’.

Zwak: het zijn zwakke, kwetsbare en hulpeloze mensen. Dit zijn de mensen die de medische en verpleegkundige verzorging, revalidatie en technische hulp nodig hebben. Ze leven in een beschermd milieu zoals een verzorgingsinstelling. Men verwijst naar het effect. Ze zijn ‘invalide’

Abnormaal: Ze zijn opvallend en verschillen storend van wat de meerderheid van de westerse samenleving als normaal beschouwt. De visie is dat er een afwijking is van de waarden, normen en levensstijl in de maatschappij.

Benadeeld: Ze zijn het slachtoffer van onze maatschappelijke ontoegankelijke wereld. Ze kunnen zich moeilijk bewegen in deze wereld. De maatschappij is verantwoordelijk voor de creatie van de handicap of van de beperking.

Gelijkwaardig: Ze zijn anders, maar niet minder. Ze zijn gelijkwaardig en kunnen deelnemen aan het dagelijks, maatschappelijke leven met behoud van hun eigen identiteit.

Wuyts,B. (2005). Over narren, kreupelen, doven en blinden: leven met een handicap Van de Oudheid tot nu. Leuven: Davidsfonds.